Η αγαπημένη (Paul Eluard)

Είναι όρθια πάνω στα ματόκλαδά μου
και τα μαλλιά της είναι μέσα στα δικά μου,
έχει το σχήμα των χεριών μου,
έχει το χρώμα των ματιών μου,
καταποντίζεται μες στον ίσκιο μου
όπως μια πέτρα στον ουρανό.

Αυτή έχει πάντοτε τα μάτια ανοιχτά
και δεν μ'αφήνει να κοιμηθώ.
Τα όνειρά της πλημμυρισμένα φως
κάνουν να εξατμίζονται οι ήλιοι,
με κάνει και γελάω κλαίω και γελάω,
μιλάω χωρίς να έχω τίποτα να πω.

(Paul Eluard, Ποιήματα, μετάφραση Σπύρου Αλ. Γκίνη, Εκδόσεις Καστανιώτη)