TuneList - Make your site Live

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Όνειρο

Ξύπνησα μούσκεμα. Μέσα στον ιδρώτα.

Το πρώτο πράμα που έκανα ήταν να απλώσω το χέρι στο κρεβάτι. Στο όνειρο ήσουν εκεί. Το στρώμα όμως είναι άδειο και κρύο. 

Το χέρι πάει έπειτα στο μέρος της καρδιάς. Γρήγορος ρυθμός-αυξημένοι παλμοί. 

Σηκώνομαι και πάω για νερό. Κοιτάω το είδωλό μου στον καθρέφτη. Θέλω να του χαμογελάσω πικρά. Κάθομαι και με κοιτάω. Είμαι ακόμα εδώ.

Στο όνειρο με σκότωσες.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Νύχτα με φεγγάρι

Τελευταία προβληματίζομαι. Με προβληματίζει η σχέση μου με τους ανθρώπους. Νομίζω ότι αργοπορημένα έχω μπει στο στάδιο που ονομάζεται "το τέλος της αθωότητας". Πληγώνω χωρίς να το θέλω, αρνούμαι να εμπιστευτώ, αρνούμαι να δεσμευτώ. Λένε ότι οι άνθρωποι είναι δημιουργία των εμπειριών τους. Πιθανότατα. Αυτές μας μεγαλώνουν. Με αυτές επιβιώνουμε.

Παλιότερα δεν άκουγα μουσική, γιατί με επηρέαζε ο στίχος κάποιων τραγουδιών. Τώρα κοιμάμαι με μουσική γιατί με νανουρίζει και δε δίνω σημασία στο τι λένε οι στίχοι.

Παλιότερα ξυπνούσα και κοιτούσα το άλλο μισό του κρεβατιού που ήταν άδειο. Τώρα πετάω στο πάτωμα  οτιδήποτε βρίσκεται εκεί για να το έχω ολόκληρο δικό μου.

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Ένα ακόμα γαμημένο Σαββατόβραδο.

Σάββατο πάλι. Τέλος βδομάδας. Τι κάνεις πάλι ρε μαλάκα;

Με έχουν πιάσει κάτι αναπολήσεις του παρελθόντος. Σκέφτομαι λάθη. Σκέφτομαι ανθρώπους που πλήγωσα. Ευκαιρίες που δεν έδωσα. Μου έρχεται όρεξη για ποδήλατο. Να πάρω αέρα. Κάτι έχω πάθει τον τελευταίο καιρό.

Ανοίγω τηλεόραση. Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί μου προκαλούν πονοκέφαλο και αηδία. Θυμάμαι τον καβγά που είχα για τη μη εγκατάσταση τηλεόρασης στο σπίτι. Αν ρίξω λίγο νερό εκεί στη χαραμάδα που έχει πίσω από την οθόνη δε θα χαλάσει;

Σάββατο βράδυ. Τι σκατά κάνει κανείς ένα Σάββατο βράδυ; Να βγεις για ένα "ποτάκι"; Μια "μπυρίτσα"; Μάλλον είμαι κακόμοιρος και τα θεωρώ ανούσια όλα αυτά. Δεν είναι ανούσια η συναναστροφή. Μου τη σπάει το ξέσπασμα του Σαββατόβραδου. Η μαζική φυγή από την καθημερινότητα. Από την πραγματικότητα δηλαδή. "Το Σάββατο θα τα γαμήσουμε όλα". Κλασική ατάκα.

Ξέρω που θα καταλήξω στο τέλος της βραδιάς. Δεν είναι ότι δεν ξέρω. Απλά αυτό το Σαββατόβραδο πάντα με έκανε να αναρωτιέμαι για την πραγματικότητα. Καλύτερα να μιλήσω σε πληθυντικό. Για τις πραγματικότητες. Υπάρχουν πολλές. Κάποιες είναι πιο προβεβλημένες. Κάποιες όχι.

Ένα βράδυ όπως όλα τα άλλα. Σκατά έγινα πάλι. Πολύ το σκέφτηκα.